[zaloguj się]
[pdf]

PREFIKA (1) sb f

Fleksja

G sg prefiki.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Płaczka idąca na czele pochodu pogrzebowego w starożytnym Rzymie [praefica – najemna niewiasta ku opłakawaniu a obżałowaniu czyjej śmierci,jako u Rusi i u Litwy był obyczaj, który jeszcze niektórzy zachowawają, albo też ku wychwalaniu a wysławianiu czyjego uczynku znamienitego, jakoż to przed czasy zwykło pospolicie bywać w Włoszech, a zwłaszcza w Rzymie jeszcze ten obyczaj chowają Mącz 116a; – niewiasta do opłakania umarłego najęta Calep; płaczka, narzekalnica, ktora u Rzymian na pogrzebie najęta płakała – praefica Cn]: Monodia, Záłobne ſpiewánie które ná pogrzebiech od Prefiki biwa cziniono. Mącz 230c.

JDok