[zaloguj się]
[pdf]

PRĘŻYNA (1) sb f

a jasne.

Fleksja
sg pl
N prężyna
A prężynę prężyny
L prężynie

[sg N prężyna. ◊ A prężynę. ◊ L prężynie.] ◊ pl A prężyny.

Sł stp brak, Cn s.v. sprężyna, Linde bez cytatu.

Zgięty w pałąk pręt żelazny lub drewniany, który po uwolnieniu końca gwałtownie się prostuje; ferrum vel lignum in contrarium tendens, flexui renitens Cn: Miewáli też [starzy walecznicy] Rompheas, Cathapultas, s ktorych theż ſtrzeláli ſzypy/ przypráwuiąc prężyny że ſtały [lege: ze stali (?)]. BielSpr 61v.
a. [Rodzaj sideł: z drugiey záś ſtrony poſtáwić ábo ze krzá zgiąć mocną prężynę ábo ſchwyt Cresc 1571 631; á ták on ſchwyt álbo prężyná śidłem ptaká zá ſzyię ábo zá nogę pochwyćiwſzy wzgorę podnieśie. Cresc 1571 632, 632; Doſtánieſz go [głuszca] też tám pod tym igrzyſkiem śidłámi rozmáitymi [...]/ tedy potrzebá pocżynić mieyſcá gołe gdzieby miał poſtáwiáć ponoże ábo prężyny/ álbo iákie inſze przypráwy. CygMyśl A2v.]

ALKa