[zaloguj się]
[pdf]

PROCHOWNICA (4) sb f

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N prochownica prochownice
G prochownic
A prochownicę prochownice
I prochownicą
L prochownicach

sg N prochownica (1). ◊ [A prochownicę.] ◊ I prochownicą (1), ◊ [pl N prochownice. ◊ G prochownic.] ◊ A prochownice (1). ◊ L prochownicach (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów); poza tym XVIII w. w innym znaczeniu.

Pojemnik do przechowywania prochu strzelniczego (4): BielKron 316; tym ia mieczem ſámym/ Wſławię ſie bydź rycérzem w woyſcze záwołánym. Obrałem też z żołędźiem kiiec gránowity: Kulę w rękę/ hárkábuz z prochownicą ryty. WyprPl Bv; [CracArtific 1544 nr 1118; RachBonera 1558 143; Długa ruśnica z puzdrem i z prochownicą InwMieszcz 1583 nr 244, 1578 nr 220; pożyczełem nieboszczykowi na drogę krakowską półhaków czterech i ptaszej rucznicę z parą prochownic InwMieszcz 1594 nr 292, 1574 nr 191, 1579 nr 226; który [Aleksander Włoch] jako chytry wszystkie pieniądze, z kilkadziesiąt szkutów, w prochownicę włożył i miał ją na szyi RadzPodróż 237; Lagena, Cornu Puluerflaſchen Prochownicá ArtNom M4v; Volck Ttt2v; hakownica [...] z prochownicą [...], i druga prochownica skorą powleczona TomkHistMuz 204].

W porównaniu (1): Tám [gdzie formy doskonałe] od początku wieku tá brodá mieſzkáłá/ Y kſztałt ná wſzytki brody potómné wydáłá. Ráz ták v gęby wiſząc/ iáko wałkownicá. Drugi raz przykroioná/ iáko prochownicá. KochBr 151.

Szeregi: »arkabuzy i prochownice« (1): gdy odmiátáli od ſiebie árkábuzy y prochownice/ był przy iedney knot zápalony BielKron 316.

KO