PROKURACYJA (28) sb f
-cia (13), -ciia (7), -cya (6), -ciya (1), -tia (1).
o oraz pierwsze a jasne (w tym w a 1 r. błędne znakowanie), końcowe a pochylone.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
prokuracyjå |
|
G |
prokuracyjéj |
prokuracyj |
A |
prokuracyją |
prokuracyje |
I |
prokuracyją |
|
sg N prokuracyjå (2). ◊ G prokuracyjéj (6); -éj (3), -(e)j (3). ◊ A prokuracyją (8). ◊ I prokuracyją (10). ◊ pl [G prokuracyj.] ◊ A prokuracyje (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.
Reprezentowanie strony przed sądem, pełnomocnictwo sądowe;
procuratio JanStat, Cn; procuratorium JanStat; advocatio, oratorum ſorensium professio, rhetorica forensis Cn [procuratio – urząd, sprawa, szafowanie; procuratio in iure – opatrzowanie ku sprawowaniu rzeczy w prawie Mącz 73c; prokuracyja, prokuratorstwo, rzecznictwo – procuratio Cn] (28):
tedymv [nieuczciwemu prokuratorowi] ma bycz zakaząna Procuracia we wſſytkich ſądziech naſſych ComCrac 27;
Názwan yeft prokurator/ do prokurácyey ſie tedy tylko godzi/ á nye do náuki álbo piſmá. GliczKsiąż N6;
UstPraw C3v [2 r.];
ten w mey przygodzie/ też mym rzecżnikiem był A tę prokurácią/ dobrze mi záſłużył. RejZwierz 24v,
82v,
83v;
Versare caussas Prokuraciyą ſie obchodźić. Mącz 42c,
80a;
SarnStat 143,
194,
571,
761;
[OrzŻyw 257].
prokuracyja czyja (1): Cicero ktori ſwą prokurácią mogł wyęcey niż Kátuluſowye/ Kátonowie/ Skauruſowye okazał tho że wyelka rzecż yeft rzecżnikyem álbo prokuratorem być. GliczKsiąż N4v.
Zwrot: »prokuracyją czynić, sprawować« (1:1): Procuratorovie czi pańſczi chocziaby panu ſluzel y iego rzecz spravoval, a poſpoliczie procuratią czynil w szadziech będzie vinien przedſię tę prziiſięge vczynicz ComCrac 19; vſtáwiamy/ áby [...] kápłani/ nie mieſzáli ſie nápotym w ſądy świetckie: áni Prokuráciiéy ſpráwowáli/ álbo podpomagáli świetckich oſób [neque causas procurent et promoveant secularium personarum JanStat 239] SarnStat 562.
Przen: Pełnomocnictwo dzierżawne (w związku z ówczesnym poglądem, że ziemski stan posiadania jest doczesną dzierżawą od Boga) (6):
Zwrot: »zmylić prokuracyją« (1): Wnet wypáday kiedyć każą Bo bez pozwu wſſytko ſkáżą A zmyliſz procurácyą Gdy ćię z dzierżenia wybiyą [tj. gdy przez śmierć stracisz wszystko co posiadasz] RejRozpr E3.
a)
Na sądzie bożym: oskarżenie, zwłaszcza przez diabła (4):
Czart ſprokuracią wyftąpiwſſy bierze ſobie ot puſczenie. RejKup z3v;
A tu wnet grzech/ á tu ony márne zbytki twoie ftoią przed oblicżnoſcią Páńſką/ ſkárżąc ná cię z gotową prokurácią RejPos 192.
prokuracyja czyja (1): A wierz mi żeć theż nie zámieſzka Cżárt on márny drugi ſługá Páńſki/ á Inſtigator twoy y vpadku twoiego/ vſtáwicżnie cżyháiąc ná cię z gotową prokurácią ſwoią. RejPos [249].
Zwrot: »mieć prokuracyją« (1): Mamczi ya Prokuracia RejKup z8v.
a.
Dokument ustanawiający pełnomocnictwo (13):
UstPraw H2;
Iuż ty prokurácie/ álbo inſze liſty/ Możeſz wieczor odpráwić/ niepotrzebne chwifty. RejZwierz 100v;
Prokuráciia zá trzy groſze niech będzie przedawána. SarnStat 570;
Ieſli ſie kto pokaze z Prokuráciią niedoſtáteczną, niech będzie káran. SarnStat 570,
326,
570 [2 r.].
[Szereg: »prokuracyja albo list wierzący« [szyk zmienny]: [o poselstwie czartów na rozprawę przed Bogiem:] (nagł) Lucyper mowi. (–) Gdyż tak wola ieſt wſzytkich nas obywacżow Piekielnych/ áby ty ſzedł w tey posłudze rzeczy poſpolitey [piekielnej]/ niemaż ſie wymáwiáć/ [...] Liſt wierzący/ álbo procurácya/ ieſt gotowy PostępekPrCzart 21, 21v.]
Synonimy: prokurowanie; a. »list wierzący«.
EB