[zaloguj się]
[pdf]

PROKURATORSKI (16) ai

Oba o jasne, a pochylone.

Fleksja
sg
mNprokuråtorski fNprokuråtorskå nNprokuråtorski(e)
Gprokuråtorski(e)go G G
Aprokuråtorski A A
L Lprokuråtorskiéj L
pl
N subst prokuråtorskié
G prokuråtorskich

sg m N prokuråtorski (4). ◊ G prokuråtorski(e)go (1). ◊ A prokuråtorski (2). ◊ f N prokuråtorskå (4). ◊ L prokuråtorskiéj (3); -éj (1), -(e)j (2). ◊ n N prokuråtorski(e) (1). ◊ pl [N subst prokuråtorskié.] ◊ G prokuråtorskich (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Przymiotnik od „prokurator”: ‘pełnomocnik strony w sądzie’; procuratorius Mącz, Cn; forensis, oratorius Mącz; accusatorius Cn (16): Oratorius, Procuratorski/ Poſelski/ co zwłaſzcá ku ſpráwowániu rzeczy należy. Mącz 270a.
a. Wykonywany, pełniony, czyniony przez prokuratora (11): GroicPorz e4v; Procuratorium est hoc munus, Prokuratorska to rzecz. Mącz 73c; Poigriwanie prokuratorskie w prawie, abi oſzukali ſtronę. Calep 216a; SarnStat 571; GrabPospR L3v.
Wyrażenia: [»chleb prokuratorski« = zajęcie prokuratora: Sed tu audias rádám przyiaćielá ſwego/ A vday ſie do chlebá prokuratorſkiego. Potkanie 26.]

»przysięga prokuratorska« (2): Przeto Prokuratorowie w Krákowie/ tym ſpoſobem ná káżdy rok przyſyęgáią/ áby thym pilniey powinowáctwo ſwoie baczyli/ á ná nie pámiętáli, (nagł) Przyſyęgá Prokuratorſka. (–) GroicPorz e3, nn2.

»prokuratorski urząd« [szyk 2:2] (4): Prokuratorſki vrząd potćiwy y potrzebny. GroicPorz e2, e2v, e3, nn2.

b. Właściwy prokuratorowi (1): Niecnotá Prokuratorſka. OrzRozm E2 marg; [Prokuratorſkié to ſą ſubtélnośći. SenekaGórn 273].
c. Należny prokuratorowi (3): O Zapłáćie Prokuratorſkiey. GroicPorz e4 [idem] nn2; Forensis quaestus, Zysk piſárski y prokuratorski. Mącz 135a.

Cf PROKURATORNY

EB