![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: 1. PROSIĆ SIĘ | Następne hasło: PROSIEŃ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
2. PROSIĆ SIĘ (2) vb impf
o jasne.
Fleksja
| inf | prosić sie | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| pl | ||
| 3 | proszą sie | |
inf prosić sie (1). ◊ praes 3 pl proszą sie (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
Znaczenia
Wydawać na świat prosięta (2):
Fraza: »prosi się (a. ma się prosić) świnia« [szyk zmienny] (2): Słyſząc brát wilk nowin doſyć/ Iże ſie miáłá świniá prośić: Ieſt ſie rychło k niey pokwápił BierEz Nv; Elidunt foetus sues, Proſzą ſie świnie. Mącz 182c.
Formacja współrdzenna: oprosić się.
KW, (MPi)