[zaloguj się]
[pdf]

PROSTACZKA (3) sb f

o prawdopodobnie jasne (tak w prostak); pierwsze a pochylone, końcowe jasne.

Fleksja
sg
N proståczka
I proståczką

sg N proståczka (2). ◊ I proståczką (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Kobieta o względnie niskim poziomie umysłowym, wynikłym z braku wykształcenia lub z cech osobistych (3): iż białagłowá dla oney iego [dworzanina] potworney Rhetoryki/ áby ſie przed nim proſthacżką nie popiſáłá/ máło ábo nicz mowi GórnDworz Cc7v.
a. Kobieta głupia (2): Ieſlyzes ſama proſtaczka Niezwodz tego nieboraczka. RejKup Kv.

W przeciwstawieniu: »mądra... prostaczka« (1): ſtrzeż ſie mądréy [kobiety]/ rádzę/ Lepſza trochę proſtacżká GosłCast 46.

ALKa