![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PROŚNOWŁOĆ | Następne hasło: 2. PROŚNY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
1. PROŚNY (4) ai
o jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| f | N | prośnå |
| G | prośn(e)j | |
| A | prośną | |
sg f N prośnå (2). ◊ G prośn(e)j (1). ◊ A prośną (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Znaczenia
Ciężarna (o świni); fetus, gravidus, plenus Cn (4):
W porównaniu (1): Tu iużechmy ſie też náſłucháli iáko táki pan długo żyw bywa/ bo potym nádąwſzy ſie iáko prośna świniá/ áni wzwie kiedy go flegmá vduśi RejZwierc 160.
Wyrażenie: »świnia prośna (była)« = feta a. gravida a. plena sus Cn [szyk 3:1] (4): ZapWar 1511 nr 2091; mamy ſám ſwinię prośną boimy ſie by nam nieporzućiłá od tego pukánia z dział. BielKron 311v; Porcetra. Swiniá która kilko raz prośna byłá. Mącz 313a; RejZwierc 160.
ALKa