[zaloguj się]
[pdf]

PROTESTANT (2) sb m

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w pro- oraz protestować); a jasne.

Fleksja
pl
G protestant(o)w
D protestantom

pl G protestant(o)w (1). ◊ D protestantom (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Ten, kto składa protest (2):
a. Przed sądem (1): PROTESTATIAE téż do Aktu świadectw należą: Iuż teraz Proteſtántom tákim nie záwſze dowodu przykázuią SarnStat 1288; [DiarPos 151].
b. Określenie wyznawców luteranizmu (w związku z ich protestem na sejmie w Spirze 1529 r.) (1):

W połączeniu szeregowym (1): V Pikártow/ Huſow/ Nowokrzczeńcow/ Sákrámentarzow/ Lutheranow Proteſtántow/ y wſſech inych/ ktorzy ſye od nas odłączáyą/ wſſyſtko ſye odmyeniło? KromRozm III I4v.

ALKa