[zaloguj się]
[pdf]

PROWADZAĆ (2) vb impf

o jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 prowådzå
praet
sg
3 m prowådzåł

praes 3 sg prowådzå (1). ◊ praet 3 sg m prowådzåł (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Iter. od „prowadzić” ‘iść z kimś do jakiegoś miejsca’ (2):
a. Towarzyszyć dla uczczenia [co] (1):

W przeciwstawieniu: »prowadzać ... odprowadzać« (1): Doſyć też tákowych Bractw ſię znaydźie/ ktore naświętſzy Sákráment/ gdy do chorych bywano ſzon [!]/ prowadza/ y do kośćiołá záś odprowadza/ z wielką vcżćiwośćią y nabożeńſtwem ReszHoz 131.

b. Wskazując cel i drogę do niego [kogo dokąd] (1): Powiádali nam ćiż Pielgrzymi náſzy Polſzcży/ iż cżęſtokroć w nocy po nie przychodźił ieden dobry cżłowiek/ [...] ktory ie prowadzał do iákiegoś domu ReszHoz 126.

Formacje współrdzenne cf PROWADZIĆ.

EB