[zaloguj się]

RUMIANO (3) av

a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -o).

stp, Cn brak, Linde XVII w.

Przysłówek odrumiany (3):
a. W kolorze zbliżonym do czerwieni (2): nákoniec pocżęli dwaj kardynałowie ſtrofowáć iedną tablicżę gdzye ſwięty Piotr s ſwiętym Páwłem námálowáni byli/ powiedáiąc ze ie [Rafael] bárzo rumiáno pocżynil. GórnDworz R6.
α. Na oznaczenie koloru pośredniego (1):
Zestawienie: »z biała rumiano« (1): Bo ſnádnie Koleriká poznaſz y po ſierśći/ bo ſie vrodzi cżarno/ [...] Krewnik z białá rumiáno. RejZwierc 6v.
b. O wyglądzie długo gotowanej mieszaniny: złocistobrązowo (1): Wezmi miodu [...]/ ocztu [...]/ grinſzpanu [...], Ty wſzytki rzecży zmieſzay ſpołem/ á warz aż gdy iuż będzie rumiano FalZioł V 98.

JR