![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: RUMIANOBRUNATNY | Następne hasło: RUMIANOJASNY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[RUMIANOCZARNY ai
Pierwsze a jasne, drugie pochylone; o prawdopodobnie jasne (tak w formancie -o-).
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| f | G | rumianoczårn(e)j |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | subst | rumianoczårn(e) |
sg f G rumianoczårn(e)j. ◊ pl A subst rumianoczårn(e).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. w cytacie s.v. rusy.
Znaczenia
Czarny z odcieniem czerwonym: Niktorzy też chcą miánowáć od płći y bárwy ſmladey álbo z rumiánoczarney/ co ieſt poſpolita płeć Ruſkiego/ zwłaſzczá Podolſkiego y Wołyńſkiego narodu/ dla czego też dziś náſzy ich zowią Ruſkámi/ tákże Ruſſe włoſzy/ to ieſt rumiánoczarne. StryjKron 113 (Linde s.v. rusy).
a. O skórze człowieka:
Wyrażenie: »płeć rumianoczarna«: [król Stefan Batory] Był to Pan wyſokiey vrody/ y kraſny doſyć/ twarzy pośięgłey/ płći rumiano cżarney BielKron 1597 804.]
JR