[zaloguj się]
[pdf]

PROZA (15) sb f

Teksty nie oznaczają ó; a jasne.

Fleksja
sg pl
N proza
G prozy
A prozę prozy
I prozą
L prozie

sg N proza (3). ◊ G prozy (1). ◊ A prozę (1). ◊ [I prozą.] ◊ L prozie (6). ◊ pl A prozy (4).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Sekwencja mszalna śpiewana lub recytowana podczas mszy św., zazwyczaj po graduale i alleluja a przed ewangelią [prosa – rzecz a mowa która nie rymem, to jest nie wierszami osięgniona jest Mącz 327a; prosa oratio – wolna rzecz od wierszów Mącz 327a; prosa – mowa rzecz nie w wiersze uczyniona wolna rzecz Calep; mowa niepoetycka, nie rymem, nie wierszem – prosa oratio Cn] (15): I záſię w Prozie/ ktorą tzwarty Syxtus Papieſz złożył y vſtáwił/ tak mowićie álbo ſpiewaćie. Słuchay Pánno trzody/ chwałę twoię ſpiewáiącey KrowObr 168, 195v [2 r.]; Do cżego ſię y to zeydźie iż ią [Maryję] y pocżątkiem y końcem zowią w proźie/ ktora ſię pocżyna O ſelicem genitricem, intra octauas vifitat. CzechEp 230, 230; LatHar 360 marg; [A po Epiſtole Chor ſpiewa Alleluia/ s Prozą de tempore/ ieſly błędow wniei niemaſz po łaćinie/ a w święta naroczyſte oſobliwie Niemiecka albo Polſka pieſneczka ktora na święto ono prze lud proſty ieſt vczyniona ma być w prozę łaćiáſką wmieſſywana/ y zweſelęm ſpiewana. UstKościel 125v; BogowieFałsz 196].

proza do kogo (1): Prawdę mowiſz iż ſpiewaćie y ſſemrzećie wkośćielech wáſzych mowiąc. Báránku Boży/ kthory głádziſz grzechy ſwiátá ſmiłuy ſię nád námi/ ále teſz záſię przy tym weſpolek ſpiewaćie w prozie do Swiętego Stániſłáwá. O Stániſłáwie gwiazdo Polſka KrowObr 69v.

proza o kim (1): Tákżem nálaſł y we Mſzale w proźie o trzech nieiákich Krolách/ o Chriſtuśie ty ſłowá [...] CzechEp 70; [Apolog 65].

W połączeniu z nazwą święta kościelnego przypadającego w danym dniu [w tym: ai (3), na kiedy (2)] (5): CzechRozm 16v; Prozá ná Boże národzenie. Grates nunc omnes. LatHar 401, 360, 366, 636.

W połączeniu z incipitem utworu (3): Prozá Wielkonocna Kośćielna. Victimae Paſchali. LatHar 360; Prozá Kośćielna Swiątecżna. Veni Sancte Spiritus. LatHar 366, 401.

W połączeniach szeregowych (2): Ten [papież Gelazjusz] vſtáwił w kościele ſpiewáć himny/ prozy/ grádały/ trákty/ Alleluia/ y ine ſpiewánie/ według ſwiętego Ambrożego. BielKron 161v; A co w wielkiey wadze v ćiebie być ma: naydźieſz tu modlitwy/ Hymny/ Prozy/ wyięte ze Mſzałow/ y Brewiarzow/ ktorych po świętym Koncylium Trydentſkim Kośćioł święty Powſzechny zbáwiennie vżywa. LatHar +7v.

W charakterystycznych połączeniach: proza kościelna (2), łacińska, świąteczna (2), wielkonocna; prozę czytać, mowić, śpiewać, złożyć (2).

MPi