[zaloguj się]
[pdf]

PRUDENS (1) sb m

Fleksja

N sg prud(e)ns.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Mądrość, roztropność; w funkcji imienia własnego postaci literackiej [prudens – mądry, baczny, rozumny, umiejętny Mącz 328b; – mądry Calep; baczny, dyszkret; mądry; roztropny – prudens Cn]: Więc Prudens/ więc Modeſtus też do nas przychodzą/ A dobrze ſie nam w náſzę bieſiádę przygodzą. RejWiz 67.

JDok