[zaloguj się]
[pdf]

PRZĄCY (4) part praes act

Fleksja
sg
mNprzący fNprzącå
Dprzącému D
pl
D przącym

sg m N przący (2). ◊ [D przącému.] ◊ f N przącå (1). ◊ pl D przącym (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. 2. przeć.

Zaprzeczający, negujący (4): Negans, Przący/ nieznáyący ſie/ Odmáwiáyący. [...] Negativa oratio, Prząca rzecz nie znáyąca ſie k czemu. Mącz 244d.

przący czego (1): Otym wielebnym Zmartwychwſtániu y żywoćie nieśmiertelnym ieſt oſobliwe mieyſce we wtorich kſięgach Moizeſzowych/ co też y P. Kryſtus wźiął przećiwko Sáduceuſzom przącym Zmártwychwſtania GrzegŚm 4; [Abowiem powiedz mi/ komu nie ieſt przemierzły cżłowiek fałſzywy/ lekki plotká/ przewrotny/ przący tego co raz rzecże/ y ſłowá ſwoie opákuiący? WerReguła 118].

α. W funkcji rzeczownika [czego] (1): Ktorych [kacerzy] ſłow [...] krotką ſummę [ksiądz kanonik] położył/ ták piſząc: Wćielenia Páńſkiego przący ieſt Antychriſtem CzechEp 343; [iż ón [Bóg] y przącému dobrodzieyſtw [tj. twierdzącemu, że ich nie dostał]/ dobrze czyni? SenekaGórn 297 (Linde s.v. 2. przeć)].
a. [praw. Strona pozwana zaprzeczająca oskarżeniu powoda; w funkcji rzeczownika: Inficiator, qui negat se [...] debere quod actor petit [...] Prząci Cervus F40 290v.

Cf 1. PRZEĆ

LWil