[zaloguj się]
[pdf]

PRZĄDAĆ (2) vb impf

Fleksja
indicativus
praes
pl
3 prządają
praet
sg pl
3 m prządåł m pers prządali
f prządała m an

praes 3 pl prządają (1). ◊ praet [3 sg m prządåł. f prządała.] ◊ 3 pl m pers prządali (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Iter. od „prząść” ‘przerabiać włókno na nici, przędzę’ (2): Przy motowidłách wagá przędze/ y licżbá/ má bydź wſzędźie v Woytá wiádoma: áby/ dla odmiennośći Vrzędnikow y Pánow/ wiádomość byłá/ kędy prządáią poddáni ábo ich żony. GostGosp 126; [LorichKosz 77 (Linde); Przędą wszyscy kmiecie po łok 4; nie prządali wszytki wsi, dopiero od sześci lat poczęli. LustrWpol II 7].
Zwroty: »kądziołki prządać« (1): Acżći też máią ſławę [...] on Heliogábálus/ on Sárdánapalus/ co nic inſzego nie cżynili iedno z niewiáſtámi á s pochlebniki pili/ poſádkoch chodzili/ á cżáſem y kądziołki z nimi prządáli álbo wzorki ſzyli. RejZwierc 23.

[»na kołowrotku prządać« (1): stołów widział w izdbie, ale nie pamięta wiele; 2 zedelki, kołowrotek na którym prządała. InwMieszcz 1550 nr 37.]

Formacje współrdzenne cf PRZĄŚĆ.

LWil