« Poprzednie hasło: PRZEBACZYĆ | Następne hasło: 1. PRZEBADAĆ » |
[PRZEBACZYWAĆ vb impf
Teksty nie oznaczają pochyleń; e prawdopodobnie jasne (tak w przebaczać).
Fleksja
indicativus | |
---|---|
praes | |
sg | |
3 | przebaczywå |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by przebaczywåł |
praes 3 sg przebaczywå. ◊ con 3 sg m by przebaczywåł.
Sł stp brak, Cn s.v. przebaczam, Linde bez cytatu s.v. przebaczyć.
Zapominać, nie zwracać uwagi, pomijać, lekceważyć; deponere ex memoria, oblitterare, oblivisci Cn [kogo, co]: Abowiem Turka śie boiąc pobożny człowiek/ boiąc śie Czarta/ grzechu abo nieſſczęśćia/ [...] Boga obrońce ſwego pod czas przebaczywa. OrszakPos 20v.
Szereg: »opuszczać i przebaczywać«: Wiedzieć i pomnieć raczy dobrze I.K.M. [...] o powinnościach swych Królewskich w obmyślawaniu i opatrowaniu dobrego R.P. [...] Żadny z tych [powinności] nie rad by nigdy opuszczał i przebaczywał, owszem, czynił im dosyć i wykonywał je z wszelaką pilnością. AktaSejmikPozn 1600/212.
Synonimy: zaniedbawać, zapominać.
Formacje współrdzenne cf BACZYĆ.]
MN