[zaloguj się]
[pdf]

RUMINOWAĆ (1) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w -ować); a jasne.

Fleksja
con praet
pl
3 m pers by byli ruminowali

inf ruminować. ◊ [con praet 3 pl m pers by byli ruminowali.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

Rozważać, zastanawiać się [rozważam co sobie, u siebie, rozbieram, roztrząsam, dyszkuruję, uważam, przypatruję się; rozważam co komu – ruminor Cn] [co]: [A ieſliby dla tego Ewángelicy byli Aeryany/ iż z Aeriuſzem vcżą w ten cżás pośćić gdy poſtu potrzebá/ tedyć y ich Ieronim będzie Aerianem/ ktory z Aerianem twirdzi/ że Prezbiter od Biſkupá nie ieſt rozny/ ále to iedno: co Iezuicie ruminowáć zoſtáwuiemy. GrzegŻarnObr 135 (Linde).]

ruminować w czym: i acz tego tak IchM za instancyją księżej IchM rozumieć nie raczyli, aby byli co innego ruminować w IchM postępkach a w naszych obronach, jedno żeby już miało być dosyć na tym, kiedyby IchM widzieli literas executoriales od biskupow Diar 72.

[W połączeniu szeregowym: Lecż ty ták daley piſzeſz: Prośiłby was był zbor Boży/ ábyśćie ſie byli nie vkwápili z tym Skriptem na świat/ áżby ſtatecżnie braćiá byli vważyli/ ruminowali/ examinowali loca scriptuare/ y tak bráterſkie z námi ſie náradzili. BudUrzęd 133.]

Formacja współrdzenna: zruminować.

JR