[zaloguj się]
[pdf]

PRZEBOLEĆ (2) vb pf

Pierwsze e oraz o jasne, drugie e pochylone.

Fleksja
inf przeboléć
con praet
sg
3 m by był przebolåł

inf przeboléć (1). ◊ con praet 3 sg m by był przebolåł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.

1. [Przezwyciężyć ból, chorobę, wyzdrowieć: á zá czásem choć ich nie było, [materyja] dymioná vczyniłá, álbo że po powietrzu iad on, y zárázá powszechnia, iemu przeboléć dawszy, á w ćiele sye do czásu vtáiwszy, tám tędy wyćiekłá, być to wszytko może. OczkoPrzymiot 349.]
2. Zachorować [od czego] (1): A kiedy ſie dowiedział potym co ieſt márdum/ Odwołał potym prętko/ lárdum záſię wolał/ Bowiemby od pirwſzego pewnie był przebolał. RejFig Cc6.
3. Przecierpieć, przechorować przez pewien czas (1): Tenże dziś błąd co y łoni Káżdy ná ſwe ſkrzydło goni A prze nász właſny pożytek Ginie poſpolity vżytek Ano ſnádz lepiey przeboleć Nisz krotko ſtękáć á ſmierć mieć. RejRozpr F4.

Synonimy: 1. wyzdrowieć; 2. zachorować.

Formacje współrdzenne cf 2.BOLEĆ.

JR