« Poprzednie hasło: PRZECIE | Następne hasło: PRZECIECZENIE » |
PRZECIEC (2) vb pf
Pierwsze e jasne; drugie z tekstu nie oznaczającego é.
Fleksja
inf | przeciec |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | przeciekła |
inf przeciec (1). ◊ fut 3 sg przeciecze (1). ◊ [praet 3 sg f przeciekła.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.
O płynie: cieknąc, sącząc się przez coś wydostać się, wypłynąć; permanare Calag (2): Tám/ gdy iuż pácient przez godźinę odpoczywáiąc ſobie wypije/ chodźić y ſobą chwiać mocno powinien/ [...] y ma chodźić do tąd/ áż wodá przéydźie wſzyſtká/ [...] á łátwie pozna/ wielé iéy przećiecze/ ieſli tego co wypił/ y tego co wychodźi/ mierze ſye przypátrzy Oczko 20v; Calag 136b; [SienHerb 546b].
[przeciec przez co: w koniec noſá báńcżanego włoż kąſek piżmá Moſzkowego/ aż wodká wſzyſtká przećiecże przez nie. SienHerb 504b.]
Synonim: wypłynąć.
Formacje współrdzenne cf CIEC.
KW