[zaloguj się]
[pdf]

RURANT (1) sb m

-å-, [-a-].

Fleksja
pl
G rurånt(o)w
D rurant(o)m

pl G rurånt(o)w. ◊ [D rurant(o)m.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Osoba duchowna oddana kultowi zwiastowania Panny Maryi, kapłan odprawiający roraty [rorantes Łac śr]: CzechEp 263; [Grob ſobie w Káplicy Oycowſkiey [królowa Anna] gotowáć kazáłá/ do ktorey Kápłanom Rurántom przycżyniłá prowentow. PaprHerby 686].

Synonim: roratnik.

JR