[zaloguj się]
[pdf]

PRZECZNIK (1) sb m

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg pl
N przecznicy
G przecznik(o)w
I przeczniki(e)m

sg I przeczniki(e)m. ◊ [pl N przecznicy. ◊ G przecznik(o)w.]

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Przeciwnik, ktoś, kto się sprzeciwia; adversarius PolAnt: [Przykazania Boże Przecżnicy łamią. BudUrzęd 70v marg, 71 marg.]

przecznik czyj: Bo gdy odchodziſz z przecżnikiem ſwoim do vrzędu/ w drodze przyłoż prace (iákoby) zbyć od niego BudNT Luc 12/58; [Przećiw temu Dowodowi [...] dwiemá drogámi Przecżnicy náſzi [...] poſtępowáli BudUrzęd 79v.]

Synonimy: przeciwnik, sprzeciwnik.

DDJ