[zaloguj się]
[pdf]

PRZECZUĆ (2) vb pf

e jasne.

Fleksja

fut 3 sg przeczuje (1). ◊ part praet act przeczuwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

1. Spędzić noc nie śpiąc (1): Pervigilat noctes totas Przeczuyc [!] cáłą noc/ cáłey nocy nie ſpi/ nie poſtoyi mu ſen ná oczu przes cáłą noc. Mącz 496b.
2. Wyczuć, wywąchać (1): To pewna, żeby [wilk] tego był dowiodł, by byli Pśi przecuciwſzy [errata zmienia: przeczuwſzy] nátychmiaſt nie odſzczekáli go. CiekPotr 13.

Synonim: 2. wywąchać.

Formacje współrdzenne cf CZUĆ.

Cf PRZECZUCIE

DDJ