[zaloguj się]
[pdf]

PRZEDRZEMAĆ (1) vb pf

Teksty nie oznaczają é; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).

Fleksja
imperativus
sg
3 niechże przedrzemie
conditionalis
sg
2 m byś przedrzemåł

[imp 3 sg niechże przedrzemie.] ◊ con 2 sg m byś przedrzemåł.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn): przedrzymać.

1. [Przespać się:
Zwrot: »trochę przedrzemać«: Pewnie Fortunat nie legł wcżas zwiecżorá/ przeto śię nie wyſpał/ niechże ieſzcże trochę przedmie [lege: przedrzemie]. HistFort B5.]
2. Przez drzemkę stracić coś, nie dopilnowawszy; indormire Cn [co]: Y nie bárzo drzeḿ; położyſzli czo podle ſiebie/ boć drugi nie ſpi/ ſtrzeż ábyś nie przedrzemał tego czoś położył. RejZwierc 65.

Synonimy: pospać, przespać się.

Formacje współrdzenne cf DRZEMAĆ.

ZCh