[zaloguj się]
[pdf]

PRZEDTANECZNIK (2) sb m

Oba e jasne, a pochylone.

Fleksja
sg pl
N przedtånecznik przedtånecznic

sg N przedtånecznik (1). ◊ pl N przedtånecznicy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

W starożytnym Rzymie: przełożony kolegium Saliów, kapłanów Marsa, przywódca tańców obrzędowych (2): Praesultor, Przedtanecznik/ wodźirey Praesul, Prełat/ to yeſt/ naywyſzſzy á nayſtárſzy miedzy kápłány/ Martis/ który w táńcu rey wodzil/ też Biskup. Mącz 365c.
Wyrażenie: »Martesowi przedtanecznicy« (1): Praesul, Prełat/ Biskup miedzi duchowieńſtwem á kápłány/ Márteſowi które Sálios zwano/ przedtanecznicy Rey wodzący. Mącz 319b.

Synonim: wodzirej.

Cf [PRZEDTANECZNICZY]

RS