Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZEGORZKI

Następne hasło: PRZEGRAĆ »

PRZEGRACZ (1) sb m

Fleksja

G pl przegråcz(o)w.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Ten, kto przegrywa w karty (gra słów w nawiązaniu do imienia Pangracz, będącego być może znaczącym przekształceniem od Pankrac)

Ten, kto przegrywa w karty (gra słów w nawiązaniu do imienia Pangracz, będącego być może znaczącym przekształceniem od Pankrac): ten ieden liſt kazał Pángráczowi ſynowi ſwemu oddáć: á ow Drugi Dobrochowſkiemu przyiaciełowi ſwemu. [...] (–) Iest tu Siłá bowiem Przegraczow, ieſli oycowſkiego Nie powieſz mi przezwiſká: nie mogęc tych ludźi Vkázáć ktorych ſzukaſz. CiekPotr 70.