[zaloguj się]
[pdf]

PRZEGRAĆ SIĘ (2) vb pf

e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).

Fleksja
praet
sg
3 m przegråł się

fut 3 sg przegrå się (1). ◊ praet 3 sg m przegråł się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Stracić grając, zgrać się (1): Imowy zeby bill nyekradl yedno gdi ſzyą przegrall a pyenyedzi potrzebowal LibMal 1547/129; [Dwa dobrzy towarzysze grali z sobą w karty; [...] Lecz, gdy sie jeden przegrał, iż nie miał co sadzić, Jął sobie przyczyn szukać, jakoby sie zwadzić. Otwin(?)Erot [151]].
2. W funkcji biernej: zostać przegranym w sądzie (1):
Fraza: »sprawa się przegra« (1): A ſpraw ludzkich v Sądu záwiedáczowi: im Spráwá nieſpráwiedliwſza y gorſza, tym lepiey. [...] Ieśli ſię ſpráwá przegra, nádźieie nie trácąc, Choć naywiętſzemu ſkódźcy ludzkiemu: przedśię ty Możeſz bydź z pożytkiem: co oberwieſz to twoie. CiekPotr 65.

Formacje współrdzenne cf GRAĆ.

MP