[zaloguj się]
[pdf]

RYBITWI (8) ai

Fleksja
sg
mNrybitwi fNrybitwiå nN
G G Grybitwi(e)go
A Arybitwią A
Irybitwi(e)m I I
pl
A subst rybitwi(e)

sg m N rybitwi (4). ◊ I rybitwi(e)m (1). ◊ f N rybitwiå (2). ◊ A rybitwią (1). ◊ [n G rybitwi(e)go.] ◊ [pl A subst rybitwi(e).]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w.

Przymiotnik od „rybitw” ‘rybak’; piscatorius PolAnt, Mącz, Cn; halieuticus Cn (8): Izali porzeżeſz ſkorę iego [krokodyla] nożami? á teſakiem rybitwiem porąbaſz głowę iego? BibRadz Iob 40/26; BielKron 405v; Contus, Kiy/ Tłuk álbo Spis rybitfi którym mierzą głebokość [!] wody. Mącz 64a; piscatoria navis, Rybitwia łódź. Mącz 301a; Piscatoria linea, Rybitwi ſznur, Wędny ſznur. Mącz 301a, 158a, 188d, 301a; [Volck 474; A tym cżáſem Pláwenius [...] w tyśiącu cżłeká w nocy wodą pod Toruń przyſzedł: y minąwſzy domy rybitwie ná przedmieśćiu pod ſámymi murámi byli BielKron 1597 434].

W charakterystycznych połączeniach: rybitwi(a) czołnek, dom, kij, łodka, łodź, spis, sznur, tesak, tłuk.

a. [W funkcji rzeczownika: »rybitwie« = czynsz lub danina z ryb za prawo do połowu ryb: czynszu płacą [kmiecie] ze źrzebia po fl. 2, nowego czynszu po gr 9, rybitwiego [możliwa też interpretacja jako G sg m: czynszu ... rybitwiego] każdy z nich ze źrzebia płaci po gr 7. LustrWpol II 13.]

Cf [RYBACKI], RYBITWOW, RYBITWSKI

JR