« Poprzednie hasło: PRZEKINIENIE | Następne hasło: (PRZEKIPOWAĆ) » |
PRZEKIŃCZYK (1) sb m
Fleksja
N sg przekińczyk.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład z wyd. z 1766 r.: perekińczyk) – XVII (: przekińczyk, perekińczyk) – XVIII w.: perekińczyk.
Ten, kto przeszedł na stronę wroga; zdrajca: przekińczyk od kogo: A Litwá ſię położyli ná Gorách/ y leżeli tám ná ten ćzás przez wſzytkę Ieſień. A práwie tego czáſu Kniáź Siemion Iwánowic Mozáyſki od Litwy przekińczyk/ z wiela ludzi Moſkiewſkich przyciągnął pod Zamek Mściſłaẃ StryjKron 682.
[Szereg: »przekińczyk albo zmiennik«: kniaź Siemion [...] litewski przekińczyk albo zmiennik, po naszemu zdrajca StryjPocząt 563.]
Synonim: zdrajca.
JR