[zaloguj się]
[pdf]

RYCERKA (2) sb f

Teksty nie oznaczają é; a jasne.

Fleksja
sg pl
N rycerka
D rycerkåm

sg N rycerka (1). ◊ pl D rycerkåm (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. w innym znaczeniu.

1. Kobieta rycerz, wojowniczka (2): [Deriuantur etiam Nomina Foeminina, vt Rządziochá/ Mocarká/ Rycerká StatorGramm F6.]

rycerki czyje (1): Artykuły ktore ſą ſpiſáne cżytaymy/ A wſzem náſzym Rycerkam o nich wiedzieć daymy. Gdy ſie tu do nas ziádą [...]. Niechayby przyſłucháły wſzyſtki białegłowy. BielSjem 18.

Przen (1): Chciáłáć też byłá s Pawy porownáć ſie Wroná/ Káżdemu wyłámuiąc po pyorku z ogoná/ Więc tu ogon więc tu grzbyet nápirzełá pyęknie/ Tuſząc że ſie w tych ſtroioch Iáſtrząb ſie iey lęknie. A ſkoro z niey opádło ono pyękne pirze/ Wnet náſzá poſtáremu potym w nogach gmerze. [...] Bo tho wieśna rycerká nie dáleko leći/ Záwżdy grzebye w páźdzyerzu/ záwżdy pilná śmieći. RejWiz 98.
2. [Żona rycerza; iron: [mówi o sobie stara baba szukająca partnera do zabawy:] IA Gordanká [tj. żona Gordana, Jordana] łáćiczka rycerká Dawnom ieſt młodzieńcom przyiaćiołká. SądParysa C3v.]

Cf RYCERZOWA

AĆ