[zaloguj się]
[pdf]

[PRZENICOWAĆ vb pf

Fleksja

part praet act przenicow(a)wszy.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu; poza tym XVIII w.: przenicowanie, przenicowany.

O tekście: przekręcić, poplątać; przen [co]: Wszakoż za mą prośbą uczynił to, że posłał wszytko przenicowawszy. Ale proście krola iego m⟨iłości⟩, aby o tym ks⟨iądz⟩ Matyjas nie wiedział, bo takie rzeczy, kto kogo koryguje sunt odiosa. ListyPol I 1547/397.

Formacje współrdzenne cf NICOWAĆ.]

RS