« Poprzednie hasło: [PRZEPRZEBABA] | Następne hasło: [PRZEPRZEDZIAD] » |
PRZEPRZEĆ (8) vb pf
Oba e jasne.
inf | przeprzeć |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | m pers | -chmy przeparli | |
3 | m | przeparł | m pers |
inf przeprzeć (4). ◊ fut 2 sg przeprzesz (1). ◊ [3 pl przeprą.] ◊ praet 3 sg m przeparł (2). ◊ 1 pl m pers -chmy przeparli (1).
Sł stp notuje, Cn s.v. przepierać, Linde także XVII – XVIII w.
przeprzeć co (2): Dicta alicuius refellere, Cziyę powieść przeprzeć. Mącz 117b; SkarJedn 297.
przeprzeć czym (2): Rozmáite żydowſkie wywody/ ktorymi [katolików] przeprzeć chcą/ iż ieſzcże Meſyaſz nie przyſzedł/ á iż Iezus Meſyaſzem nie był. CzechRozm ktv, 121v; [CiceroKosz 34; BudUrzęd **v].
przeprzeć w czym (2): Krol Olbrácht wierzył iego chythrym powieśćiam/ nie dał ſie nikomu w thym przeprzeć BielKron 398v; A potym ćię o to prośić będę/ ábyś mi to vkazał/ cżymbym ia te Zydy przeprzeć mogł/ w tym iż iuż Meſyaſz przyſzedł. CzechRozm 121v.
Ze zdaniem dopełnieniowym [iż] (3): á zaż my ieſteſmy zacnieyſzymi? żadnym ſpoſobem/ gdyżechmy przedthym przepárli Zydy y Greki iż wſzyſcy ſą pod grzechem. BibRadz Rom 3/10; CzechRozm ktv, 121v.
Synonim: a. wygrać.
Formacje współrdzenne cf 1. PRZEĆ.
Cf PRZEPARCIE, PRZEPARTY, PRZEPRZENIE
LWil