[zaloguj się]
[pdf]

PRZEROBIĆ SIĘ (2) vb pf

e oraz o jasne.

Fleksja
inf przerobić się
imperativus
sg
2 przer(o) się

[inf przerobić się.] ◊ fut 3 sg przerobi się (2). ◊ [imp 2 sg przer(o) się.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. przerobić.

1. [Spędzić jakiś czas pracując, zwłaszcza dla utrzymania zdrowia: [Gospodarzu] Rob/ prácuy/ do ſtołu ſiądź iáko Pan/ Nie ſromotáć/ Przero ſie też y ſam. WirzbGosp D3v.
Szereg: »przerobić się abo przepracować«: A iáko chorobie/ tak też ſtárośći/ nietrzeba ſię podáwać. Ktemu potrzebá [w starości] mieć wzgląd ná zdrowie: używáć mierney przechadzki/ á podcżas ſię też y przerobić niewádźi/ ábo przeprácowáć CiceroBBud 17 (Linde s.v. przerobić).]
2. Udać kogoś innego [kim = jako kto] (1): Vdáie ſię zá Kupcá/ choć Kupiec nie pewcá: Ieſli tráfi ná Młocká/ młockiem ſię przerobi: Káżdemu ſię ſtanowi zgołá przyſpoſobi. KlonWor 26.
3. Ulec zniszczeniu przez używanie (1):
Przysłowie: Assidua Stilla saxum excavat, Proverbium, Y żelazo ſie przerobi/ y ſtál ſie przenośi. Mącz [18]b.

Synonimy: 1. przepracować się; 2. udać.

Formacje współrdzenne cf ROBIĆ.

SBu, ALKa