[zaloguj się]
[pdf]

PRZERYWANIE (1) sb n

Fleksja

I sg przerywanim.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w. s.v. przerwać.

Robienie przerw w wypowiedzi; interfatio Cn [czego]: Niedáiąc Páweł ś. domawiáć/ á łez ſwych hámowáć niemogąc: vpadł do nog iego/ y zwielkim łykánim y przerywánim rzecży ſwey. dał mu ſpráwę o dziwnym onym náwroceniu ſwym SkarŻyw 535.

Synonim: ustawanie.

Cf PRZERYWAĆ

SBu, ALKa