[zaloguj się]
[pdf]

RYWUŁA (2) sb f

a jasne.

Fleksja
sg pl
N rywuła
G rywuły
A rywuły

sg N rywuła (1). ◊ [G rywuły.] ◊ pl A rywuły (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.

Słodkie, korzenne wino sprowadzane z krajów południowych; vinum Rhaeticum a. Italicum a. Pucinum Cn (2): Bo niepomoże pigułá Kiedy wbok kole rywułá RejRozpr G4v; [Aby wino ſmak Rywuły miáło: Weźmi Cynámonu/ Ingbieru gwoździkow/ káżdego poł vncyey. To zgrubá przetłucż/ á záwięź w chuſtkę [...]/ wygnieć onę chuſtkę do wielkiey ſklenice/ [...] potym wina wnię wley á będźie ſmáku iáko Rywułá. SienHerb 622b, C#; Vinum Punicum Reinfall Rywuła/ to ieſt/ z Affriky Wino. ArtNom D4v; Volck Yyy2].

W połączeniu szeregowym z nazwami innych gatunków win (1): Więcz záſię znowu lać w gárdło ony ſoki/ ony witpáchery/ ony rozekeri/ ony rywuły/ máłmázie/ muſzkátełły/ á iákoż tu chłop zgorzeć nie ma? RejZwierc 59.

LW