« Poprzednie hasło: PRZESEŁAĆ | Następne hasło: PRZESIADACZ » |
PRZESIAĆ (11) vb pf
e jasne, a pochylone.
inf | przesiåć |
---|
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | przesi(e)j |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by przesiåł |
inf przesiåć (6). ◊ imp 2 sg przesi(e)j (2). ◊ con 3 sg m by przesiåł (2). ◊ part praet act przesiåwszy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.
przesiać przez co (4): Albo zetrzy kmin co w mielſzy proch/ prześiawſzy przez gęſtą chuſtę/ zgnieć ij [= go] z iáręcym woſkiem á przykłáday. SienLek 63v, 69v, 165v. Cf Zwrot.
przesiać kogo (4): SkarJedn 71; Y rzekł Pan: Symonie/ Symonie/ oto ſzátan pożądał áby was prześiał iáko pſzenicę WujNT Luc 22/31. Cf przesiać kogo od czego, Zwrot.
przesiać kogo od czego (1): Sżymonie oto ſſatán ien tobie ij drugim ſie przeciwiá/ chciál cie przeſiátz iako pſſenicę od ſwięté wiary/ kuſſątz cie ij vdrącżaiątz OpecŻyw 95v.
Formacje współrdzenne cf SIAĆ.
Cf [PRZESIANY]
ALKa