[zaloguj się]
[pdf]

PRZESIĄGNĄĆ (1) vb pf

[inf -sią-, -się-; part praet act -się-], w pozostałych formach -sią-.

e jasne.

Fleksja
inf przesiągnąć, przesięgnąć
praet
pl
3 subst przesiągnęły

[inf przesiągnąć, przesięgnąć.] ◊ fut 2 sg przesiągniesz. ◊ [praet 3 pl subst przesiągnęły. ◊ part praet act przesięgnąwszy.]

Sł stp: przesięgnąć, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.

1. Sięgnąć tak, aby boczne części lub wierzchołek wystawały poza obręb, ponad poziom czegoś:

[przesięgnąć czego: tedy oná gáłązká tak ma być záklinioná áby z obu dwu ſtron ſkorá zoſtáłá/ żeby też prześięgnąwſzy ná obie ſtronie/ rozdarćia pniaká [...] przyſtoſowáłá śię ſkorá do ſkory Cresc 1571 126.]

Przen:

[przesiągnąć co: Iże nieſpráwiedliwoſći moie prześiągnęły głowę moię PsKrak 1532 38/4.]

przesiągnąć co a. czego: Nie wſpinay ſye nád té koſze [tj. kapłanów] wzgorę Ziemiáninie nie wſpinay/ wyſokié to koſze ſą/ nie prześiągnieſz ich/ byś ſye nawięcéy wzgórę wſpinał. OrzQuin F4.

2. [Dosięgnąć, wyciągając rękę przez jakąś przestrzeń:
Zwrot: »ręką przesięgnąć [skąd dokąd]«: A nie mogąć teſz oczy iego [cesarza] ták oſtre być/ áby przeyzrzáły od záchodu aż do wſchodu ſłońcá. Ani może ręką ſwą przeſięgnąć od Rzimá áſz do tąd FlawHist 4.]
3. [Przedostać się [do kogo dokąd]: Niemogł [świat] do niego [Syna Bożego] ná wyſokość niebieſką prześiągnąć/ gdyby go był Oćiec ná niſkość źiemſką nie poſłał. GrzegŻarnPos 1597 254v (Linde).]

Formacje współrdzenne cf SIĘGAĆ.

ALKa