[zaloguj się]
[pdf]

PRZESTRZAŁ (1) sb m

Fleksja

A sg przestrzåł.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII(XVIII) – XVIII w.

Wyrażenie przyimkowe: »na przestrzał«:
1. Na odległość lotu strzały:
Wyrażenie: »na przestrzał łuku«: I gdy [Hagar] byłá wypiłá wodę z fláſzki/ porzu ćiłá [!] dziećię pod iednym drzewem/ ktore tam było/ y odeſzłá: śiadſzy náprzećiwko opodal ná ieden przeſtrzał łuku [quantum potest arcus iacere]. Leop Gen 21/16.
2. [Na oślep, na chybił trafił, nie mierząc:
Zwrot: »strzelić na przestrzał«: Y tráfiło ſie iż ieden z gminu poſpolitego ſtrzelił thák ná przeſtrzał [sagittam in incertum iaceret]/ y tráfił á vgodził Krolá Iſráelſkiego miedzy łopátki y ſſyię Leop 2.Par 18/33 (Linde).]

Synonimy: 2. omacnie, oślep.

AĆ