[zaloguj się]
[pdf]

PRZEŚWIADCZAĆ (1) vb impf

Fleksja

3 pl praes przeświadczają.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. przeświadczyć.

Świadczyć przeciwko komu [kogo]: Obruitur aratorum testimoniis, Wſziſci go oracze przeświádczáyą. Mącz 362a; [Gdźie téſz powſtáwſzy Biſkup/ rzekł mu/ Nic nieodpowiedáſz? Przecz otoći przeciwko tobie świadczą (marg) ćię otoci przeświádczaią (–) [quid isti te contra testificantur]? A Iezus milczáł MurzNT Matth 26/62].

Formacje współrdzenne cf ŚWIADCZYĆ.

Cf [PRZEŚWIADCZAN]

DDJ