Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZETOCZENIE

Następne hasło: PRZETOCZYĆ SIĘ »

PRZETOCZYĆ (1) vb pf

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w przetoczyć się).

Fleksja

praet
	pl
3	m pers	przetoczyli

fut 3 sg przetoczy. ◊ [praet 3 pl m pers przetoczyli.]

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Znaczenia

1. [Tocząc przesunąć coś ciężkiego z miejsca na miejsce]
2. Obrócić wokół osi; przen

1. [Tocząc przesunąć coś ciężkiego z miejsca na miejsce [co]:

Zwrot: »po wałkach przetoczyć«: przez gory ná rámionach do brzegow Morzá Adriátyckiego nawy ſwoie po wałkach przetoczyli StryjKron 96.]

2. Obrócić wokół osi; przen:

Fraza: peryfr. »niebo [ile] lat przetoczy« = minie ile lat: Poki to niebo ſtá lat nie przetoczy/ Niech cnéy oyczyzny pátrzą ná ćię oczy PudłFr 59.

Formacje współrdzenne cf TOCZYĆ.

Cf PRZETOCZENIE