| « Poprzednie hasło: PRZETOCZYĆ | Następne hasło: PRZETOĆ » |
PRZETOCZYĆ SIĘ (6) vb pf
się (3), sie (3).
e oraz o jasne.
| praet | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| 3 | m | przetoczeł się | m pers | |
| f | przetoczyła się | m an | ||
| n | przetoczyło się | subst | przetoczyły się | |
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | subst | by się przetoczyły |
fut 3 sg przetoczy się (1). ◊ 3 pl przetoczą się (1). ◊ praet 3 sg [m przetoczeł się ]. f przetoczyła się (1). n przetoczyło się (1). ◊ 3 pl subst przetoczyły się (1). ◊ con 3 pl subst by się przetoczyły (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. przetoczyć.
Bezpodmiotowo (1): Padlo kxiązę wſtaċ niemoże [...] Spowiednika przebog krzyczy [...] A nys ſię będzyes ſpowiedal Będę przet toba wnet mſą mial [...] Więċ ſię xiacz wornat vbyera A kxiązę wten czas vmiera. Owa ſię tak przetoczylo Iż ſpowiedzy niċ niebylo. RejKup c2v.
»ażby sprawy waleczne przetoczyły się« (1): tedibiſmi radzily to abi yey m. [królowa węgierska] tam zostala Turka niegniewayacz. poki azbi sye tego latha sprawi waleczne przetoczili. LibLeg 11/42v.
Synonimy: dokonać się, stać się.
Formacje współrdzenne cf TOCZYĆ.
JR