| « Poprzednie hasło: PRZETRZEŹWIĆ | Następne hasło: PRZETRZEŹWIEĆ » |
PRZETRZEŹWIĆ SIĘ (1) vb pf
Teksty nie oznaczają é; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | przetrzeźwili się |
| imperativus | |
|---|---|
| sg | |
| 2 | przetrzeźwi się |
[praet 3 pl m pers przetrzeźwili się.] ◊ imp 2 sg przetrzeźwi się.
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. przetrzeźwić.
przetrzeźwić się od czego: [Anna, żona Helkany] modliłá ſie Pánu Bogu s płácżem áby ią pocieſzył płodem/ mowiąc: Ieſli mi daſz miły Pánie płod męſki/ ſlubuię go dáć tobie ná poſługę domu twoiego przez wſzytek cżás żywotá iego. Heli Kápłan mnimał by byłá pijána/ rzekł k niey: Przetrzeźwi ſie trochę od winá ktorymeś ſie vpiłá. BielKron 62v.
Synonim: przeszumać się.
Formacje współrdzenne cf TRZEŹWIĆ.
MPi