![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PRZEUCZAĆ | Następne hasło: PRZEUCZYĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZEUCZONY (1) part praet pass pf
Teksty nie oznaczają é oraz ó; e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | V | przeuczony |
| pl | ||
|---|---|---|
| G | przeuczonych | |
sg m V przeuczony. ◊ [pl G przeuczonych.]
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w. s.v. przeuczyć.
Znaczenia
W funkcji przymiotnika: intens. od „uczony” ‘posiadający duży zasób wiedzy, wykształcony’; iron.: [dziſia przeucżonych Krześćiánow naydzieſz wiele/ ktorzy tákowe vrzędy/ thákową Bożą vſługę dla zbáwienia ludzkiego popuſthoſzyli GilPos 165.]
Wyrażenie: »doktor przeuczony«: Przydáło mi ſię raz/ żem w pułnocy ſprędká ocknął/ tám Szátan táką ſemną diſputácyą zácżął. Słuchay/ Lutrze/ Doktorze przeucżony: wieſz żeś ty przez piętnaśćie lat Mſze cżytał máło nie ná káżdy dźień? co mnimaſz kiedyby tákowe Mſze były ſtráſznym báłwochwálſtwem? ReszPrz 46.
MPi