[zaloguj się]

RZEKTAĆ (3) vb impf

Fleksja

3 pl praes rzekcą (3), [rzekczą].

stp notuje, Cn brak, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) – XVII(XVIII) w.

Skrzeczeć (o żabach i srokach) (3): Zabki źielone ni ſię ich przebierze/ Rzekcą w ieźierze. KlonFlis C.
Przen: Pogard. o człowieku: gadać, paplać (2): Przedſię by ná Puhacżá wſzędy Sroki rzekcą/ Iedni głoſem/ á drudzy ćicho o nim [głupcu] ſzepcą. RejWiz 48.

W porównaniu (1): Kracżą/ wrzeſzcżą/ á drudzy iáko Sroki rzekcą RejWiz 55.

W połączeniach szeregowych (1): RejWiz 55; [y nieprzywłaſſczáią im [łacinnicy ludziom niepowściągliwego języka]/ áby mowili/ ále że kłamáią/ ſwiegocą/ vſſy zágłuſſaią/ zánieprażniáią ludźi/ rzekczą/ ſſczekáią/ kraczą/ włoſniey ſnadź/ niż mowią. ErazmJęzyk D6 (Linde)].

Formacje współrdzenne cf RZEGOTAĆ.

Cf KRZEKTAĆ, RZEKTAJĄCY, RZEKTANIE

ECB