[zaloguj się]
[pdf]

PRZĘDĄCY (2) part praes act

Fleksja
sg
mNprzędący
Gprzędąc(e)go

sg m N przędący (1). ◊ G przędąc(e)go (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zajmujący się przędzeniem [co] (2): Lanificus – wełne przedaci. Calep 580a.
Zwrot: »kądziel przędący« (1): ktorego [króla Sardanapala] gdy Arbáces przełożony nád Medámi záſtał miedzy gromadą białych głow nierządnic kądziel przedącego [!]/ [...] przymuśił go do tego że ſam ſiebie y bogácthwá ſwe wſzytki pirae impoſitas ſpalił. Phil S2.

Cf PRZĄŚĆ

DDJ