[zaloguj się]
[pdf]

PRZYBIOR (2) sb m

o prawdopodobnie pochylone (tak w ubior).

Fleksja
sg pl
N przybiory
A przybior przybiory

[sg A przybior.] ◊ pl N przybiory (1). ◊ A przybiory (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (cztery z niżej notowanych przykładów).

Znaczenia
Ozdoba; ornamentum, ornatus Vulg (2): [Y iáko Pánnie miłuiącey przybiory/ ták wziąwſſy złoto vcżynieni ſą. Leop Bar 6/8 (Linde).]

[przybior czego: A przybior zapon ſwoich ná pychę położyli Leop Ez 7/20 (Linde).

przybior czyj: Iuſz teras słoż przybiory twoie/ że bych wiedział co mam cżynić tobie. Leop Ex 33/5 (Linde).]

Szereg: »przybior albo odzienie« (1): Co [trudne rzeczy] iſcye [dziecię] opuſſcżáć á od ſiebye oddáláć/ y yákoby odpycháć będzye/ widząc á cżuyąc ná ſobye złoto/ perły/ pyersćyonki/ y inſſe przybyory álbo ſwyethne odzyenya. GliczKsiąż Fv.

Jako ostatni człon we współrzędnym połączeniu wieloczłonowym: »i insze przybiory« (1): GliczKsiąż Fv cf Szereg.

Przen [czyj] (1):
Szereg: »ochędożeństwo a przybiory« (1): Kornelia [...] przyzwawſſy dzyatek ſwych/ wystáwiłá ye przed nyę [Kampanę]/ y themi ſlowy rzekłá/ toć też yeſt moye ochędożeńſtwo á przybyory. GliczKsiąż C6v.

Synonimy cf PRZYBIERANIE.

Cf PRZYBIERANIE

ALKa