[zaloguj się]
[pdf]

PRZYBOK (1) sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w bok).

Fleksja
pl du
N przyboki
I przybok(a)mi przybokoma
L przybok(a)ch

pl N przyboki. ◊ [I przybok(a)mi. ◊ L przybok(a)ch. ◊ du I (cum nm) przybokoma.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. [Przybudówka: Stajnia wielka ze dwiema przybokoma na koni 40. LustrWpol I 76, 72.

przybok czego: Stajnia wielka na koni 100, a w przybokach tej stajniej stanie koni 50. LustrWpol I 59.]

2. Boczna ściana [czego]: A ſzyrokość drzwi byłá ná dźieſięć łokiet/ á przyboki brany [latera ostii] ná piąći łokiet z iedney/ á ná piąći łokieth z drugiey ſtrony BibRadz Ez 41/2; [A okná były wąſkie/ y palmy ryte z obu ſtron na bokoch przyſionku tak że też przyboki domu y tramy. BibRadz Ez 41/26 (Linde)].

Synonim: 1. przybudowanie.

ALKa