[zaloguj się]
[pdf]

PRZYGARBIĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

inf przygarbić sie.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.: przygarbić.

Pochylić się, zgarbić się: Bo w ſſyrokiey [kurtce rajtarskiej] ſſerzey kroćz Strząſay głową czáſem poſkocz W węſſey ſie trzeba przygárbić Drobniey ſtępáć kuczmę ſkrzywić RejRozpr I2.

Formacje współrdzenne cf GARBIĆ SIĘ.

LWil