| « Poprzednie hasło: [PRZYGRANOWITSZYM] | Następne hasło: [PRZYGRAŻAĆ SIĘ] » |
PRZYGRAWAĆ (4) vb impf
W inf oba a jasne; w pozostałych formach pierwsze a pochylone.
| inf | przygrawać |
|---|
| fut | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 1 | m | będę przygråwåł |
| imperativus | |
|---|---|
| pl | |
| 2 | przygråwåjcie |
inf przygrawać (1). ◊ fut 1 sg m będę przygråwåł (1). ◊ imp 2 pl przygråwåjcie (2). ◊ [part praes act przygråwając.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) błędnie: przygrywać.
- 1. Grać dla kogoś (3)
- 2. Akompaniować, wtórować (1)
przygrawać komu (2): W głoſu wdzyęcżnych trąb Bogá ſwego wychwalaycie/ Ná przypráwách weſelnych yemu przygrawaycye. LubPs gg; Záſpiewayćieſz Pánu w wyznániu: á przygrawayćie Bogu náſſemu ná Hárfie [psallite Deo nostro in cithara]. Leop Ps 146/7.
[przygrawać w co: Ano bydło do domu bieży wielkim ſkokiem/ [...] Páſterze zá nim idą/ polekku śpiewáiąc/ A w wierzbową piſzcżałkę pięknie przygrawáiąc ZbylŻyw B2 (Linde błędnie: przygrywając).
przygrawać na czym: O tym Wołoszy i Multani śpiewają ustawicznie w każdej biesiedzie, na serbskich skrzypicach przygrawając StryjPocząt 573; o ktorych dzielnoſciach ieſzcze y dzis Serbowie powiádáią/ y ná ſkrzypiczkach przygrawáiąc żywoty ich nam wyſpiewywáli. StryjKron 348.]
Formacje współrdzenne cf GRAĆ.
MP