[zaloguj się]
[pdf]

PRZYGRYŹĆ (1) vb pf

Fleksja

3 pl m pers praet przygryźli.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Zranić zębami:
Zwrot: »przygryźć języka«: ći hárcownicy álbo pomágácże tey beſtiey/ [...] co będą cżynić? Oto ſłuchay: Gdy im iuż nie doſthánie cżymby bronić mieli ćiemnośći ſwoich/ iż będą gryzli ięzyki ſwoie/ y będą bluźnić Páná ſwego [...]. A mogłby to káżdy ſnádnie rozeznáć/ że iuż bárzo przygryźli tych ięzykow ſwoich/ á ſnadźby lepiey áby ie ſobie do końcá pokąſáli niżli imi máią ták hárcowáć RejAp 136v.

Formacje współrdzenne cf GRYŹĆ.

Cf PRZYGRYZIENIE

MP